گله از خود مویه لالی
اگر جاگه نگار مو در ته یی دالون بام استه
وگرخوراک بابه تا هنوزآن پاج خام استه
ناقی ازکس نگی الی
گله ازخود مویه لالی
چراگفتار آته کلب حسین یادمو مدام استه
که پای از جول آتی بورکدویک ننگ عام استه
ناقی ازکس نگی الی
گله ازخود مویه لالی
دیگاه بر بال آپلو رفت به کوی مشتری اکنون
خروی خانه مارا به پا تاحال دام استه
ناقی ازکس نگی الی
گله ازخود مویه لالی
چرا ملای آغیل گفته که کافر شود آنکس
که زوزاد بچ کیچه خو اشته به پاریسش مقام استه
ناقی ازکس نگی الی
گله ازخود مویه لالی
اموگفتار آته "غوچ علی"دریاد آلی آر
چقک نودونا دایم برار از برف بام استه
ناقی ازکس نگی الی
گله ازخود مویه لالی
گر ضعیف الجسه وچون تار جلگگ لا غر اندامیم
مزه قورتی واوگره تاهنوز مارا به کام استه
ناقی ازکس نگی الی
گله ازخود مویه لالی
این شعر را به دقت بخوانید وعلت عقب مانده گی را در لابلای آن جستجو نموده اگر کدام دلیل را ناگفته باشم درنظرتان ثبت نموده تا شعر تکمیل شود .
دنیای سپاس ازمدیر ویبلاک هزاره پیوندکه امکان درج مطالب مرادرسایت وزین خویش فراهم کرده است.
انجنیر فتح الدین فایق حصارنایی نویسنده (توغل) بهار ۸۶