خونی که به جوش آمد وغیرتی که گل کرد
حالا وقتی دعوای زرگری نیست. هرگونه تصمیم نادرست ونابخردانه میتواند سرنوشت صد ها هزار مهاجرافغانستانی را دستخوش تحولاتی جبران ناپزیری بکند.
امروز وبسایت خبری شفاف به نقل از روزنامه هشت صبح نوشت: تلاش یک جریان مشکوک برای تعطیلی سفارت افغانستان در تهران. لطفا" خبر را بخوانید وبرگردید همینجا.
خب قضیه چیه؟ کسی میداند؟ شاید از صد نفر یکی نداند که چه خبر است. اما بنده خدمت تان عرض میکنم جریان این گیله وشکایت چیست.
همانطور که اطلاع دارید مدت چند روز است که مهاجرین به اصطلاح غیر قانونی که دوسال قبل در طرح شناسایی وزارت کشور ایران شرکت کرده بودند، برای دریافت پاسپورت خانوادگی به شعبه های تعین شده توسط سفارت افغانستان و اداره اتباع در استان تهران، مراجعه میکنند.
قرار شنیده ها در هر شعبه چند نفر از طرف سفارت افغانستان به عنوان ناظر حضور دارند. وباز هم طبق اظهارات شاهدان عینی حضور این افراد باعث شده است که کارمندان این شعبه ها نسبت به سالهای گذشته رفتار مناسب تر وبهتری داشته باشند که باعث خوشحالی وامید واری زیادی میباشد.
کم وبیش شنیده بودم که در این شعبه ها اختلافاتی بین افراد ایرانی که به عنوان پیمان کار مشغول هستند وافراد ناظر ازطرف سفارت افغانستان وجود دارد اما انچه که مشخص است این است که این اختلافات بیشتر شده وکار به گیله وشکایت رسمی رسیده است.
در این وضعیت دوحالت وجود دارد. در حالت اول باید خوشحال باشیم که افراد معرفی شده از سوی سفارت افغانستان به وظیفه انسانی وملی خود عمل کرده ونسبت به رفتارکارمندان ایرانی حاضر در این شعبه ها معترض شده است که این خود بلوغ فکری وباز گشت اعتماد به نفس از د ست رفته مرم مارا میرساند. اما در حالت دوم وطرف دیگر قضیه نباید فراموش کرد که حدود 280 هزا خانوار افغانستانی هم اکنون در انتظار گرفتن پاسپورت ومتعاقب آن اخذ ویزا وسکونت قانونی در ایران میباشند وباز هم نباید نظر دورداشت که این طرح که سفارت افغانستان هم در آن ذینفع است، هزینه سنگینی را رو دوش مهاجرین گذاشته است طوریکه هر پاسپورت در مرحله اول بدون ویزا 135 هزار تومان هزینه مستقیم دارد که با افزدون بیکاری وگرفتاری های جانبی، این هزینه ها بیشتر هم میشود.
نگارنده از ابتدا به این طرح خوشبین نبودم وطرح مذکور را مانند کف روی آب میدانم که هرلحظه با وزش یک نسیم ملایم ممکنه غرق بشود. از طرفی باید توجه داشته باشیم که مسئولان ایرانی در چنین مواقعی اصلا" دوست ندارند موضوع هر چقدر هم که مهم باشد رسانه ای بشود. اگر این وضعیت بهبود نیابد وسوی تفاهم ایجاد شده برطرف نشود ممکنه کسی از راه برسد وبگوید تعطیل است. دیگر پاسپورت نمیدهیم.!
بنا براین مسئولان محترم سفارت افغانستان توجه داشته باشند که برای درست کردن ابرو، چشم مهاجرین را کور نکنند.
در خاتمه امیدوارم اتفاق ناگواری پیش نیاید که بعدا" باعث پشیمانی بشود. ولی یک چیزی ثابت شد آنهم رفتار ناشایست نسبت به مهاجرین و"صبر ایوب وار" آنها در سالهای گذشته.
برچسب‌ها: پاسپورت برای مهاجرین مقیم ایران