بزرگداشت از چهاردهمین سالگرد شهادت بابه مزاری در شهر کویته

بزرگداشت از چهاردهمین سالگرد شهادت بابه مزاری در شهر کویته - پاکستان

چهاردهمین سالگرد شهادت رهبر فرزانه و اندیشمند هزاره های جهان و ملیت های ستمکش حضرت عبدالعلی مزاری و یاران صادق اش در شهر کویته – پاکستان با برگزاری دو مراسم جداگانه برگزار شد. مراسم اول روز پنجشنبه 12.3.2009م. توسط تنظیم نسل نو هزاره مغل و بنیاد شهید مزاری در مری آباد – خدیجه محمودی هال و مراسم دوم روز جمعه 13.3.2009م. توسط ستاد برگزاری سالگرد شهید مزاری، که سیزده سال گذشته را نیز برگزار نموده بود، در بروری هزاره تاون صحن علی آباد هال برگزار گردید.

مراسم بزرگداشت مری آباد:

در این مراسم بزرگداشت شخصیت های سیاسی کشور همجوار پاکستان و افغانستان، پرسونل قونسلگری افغانستان در کویته، برادران پشتون، هزاره های قارلق، برادران ازبک، دانشمندان، فرهنگیان، هنرمندان و تعدادی از مردم عام شرکت نموده بودند. سالن با عکس های شهید مزاری٬ بیرق های کشور پاکستان و افغانستان، سخنان رهبر شهید و پیامهای شخصیت های سیاسی کشور در رسای بابه مزین گردیده بود. مراسم راس ساعت ۰۳:۵۵ با نشر سرود های ملی کشور های پاکستان و افغانستان شروع شد. بعد محترم قاری وجاهت رضا با تلاوت آیاتی از کلام الله مجید مراسم را رسما آغاز کرد.

سخنرانان محترم این مراسم را انجنیر عبدالقیوم "نماینده هزاره های قارلق"٬ مولوی عبدالحق حقانی "نماینده برادران ازبک"٬ حاجی اختر اچگزی "نماینده برادران پشتون"٬ پروفیسور ناظر حسین٬ عبدالخالق هزاره "جنرل سکرتری حزب هزاره دموکراتیک پارتی" و جانعلی چنگیزی "وزیر کوالتی ایجوکیشن در کابینه بلوچستان" تشکیل می دادند.

انانسر های مراسم هر یک میرزا آزاد و اسدالله حکمت سخنرانان محترم را به ترتیب یکی بعد از دیگری بعد از خواندن پیامهای تسلیتی شخصیت های سیاسی کشور برای ایراد سخن فرا می خواندند. پیام استاد کریم خلیلی توسط جانشیرین باقری و از سر قونصل جمهوری اسلامی افغانستان در کویته پاکستان توسط مرتضی خرمی به خوانش گرفته شد.

در این مراسم با استفاده از فضای آرام و شنوندگان ساکت و مشتاق آن٬ سخنوران محترم مطالب مورد نظر شانرا به شکل دلخواه شان ارایه نمودند. مطالب زیر محور اصلی سخن٬ سخنرانان محترم را تشکیل می دادند: "چهاردهمین سالگرد شهادت بابه مزاری و دوستان صادق و راستین اش برای تمام ملیت های ستمدیده و در بند مخصوصا هزاره های شهید پرور تسلیت باد! تاریخ بشریت تولد و مرگ های خیلی زیاد را دیده است. روزانه هزاران تن متولد و هزاران تن دیگر از این جهان می روند٬ ولی غروبها هیچگاه یکسان نیست. شهادت مزاری بدست جاهلان کور و متعصب قرن ضربه مهلک و جبران ناپذیر بر پیکر کشور داغداری بود٬ که بر زخمهای آن نمک دیگری پاشیده شد. ما شهادت مزاری را شهادت یک فرد نمی دانیم. شهادت وی٬ شهادت رهبریت هر فردی از ملیت هایست که از بی عدالتی و نابرابری رنج می برند...

شهید مزاری آرمانهایش و آرزوهایش بر آورده کننده اهداف یک قوم خاص نبود. آرمانهای وی راه نجات و به تعالی رسیدن بشریت است. مزاری زمانیکه می گوید٬ مذهب تشییع باید رسمیت یابد. این مطلب به این معنی است٬ که در مذهب اختیار وجود دارد و هر کسی می تواند مطابق دلخواه خودش آیینی را به پذیرد و اصول های زندگی اش را مطابق آن عیار سازد. وی زمانیکه می بیند٬ اکثریت مردم در فلاکت مطلق و فقر زندگی بسر می نمایند و تعداد انگشت شمار حاکم با استفاده از زور٬ زر و تزویر شدیدا آنها را استثمار نموده و بر رنجهای آنهای می افزایند. ندای! من می خواهم٬ که دیگر هزاره بودن جرم نباشد٬ یعنی "مردم بودن جرم نباشد" را بلند می کند. خواست مزاری احقاق حقوق تمام ملیت های محروم٬ از بین رفتن بی عدالتی٬ نفوس شماری دقیق و صادقانه٬ ناحیه بندی به اساس نفوس و وحدت ملی بود. وی حکومت فدرالی را یکی از بهترین نوع حکومتها برای رسیدن به خواست های بالا می دانست.

شخصیتی٬ که صدایش٬ آرمانش و هدفش از بند کشیدن تمام مظلومان باشد. او نمی تواند متعلق به یک ملیت خاص باشد. مزاری از تمام ملیت های افغانستان و سرمایه ملی کشور است. او در راه وحدت ملیت های ساکن در افغانستان٬ اولین کسی بود که خواهان وحدت ملی٬ حفظ تمامیت ارضی و یک پارچگی افغانستان شد.

امروز اگر ما می خواهیم٬ که تاریخ تکرار نشود و افغانستان یک بار دیگر دوباره بسوی بی ثباتی و یک جنگ سی ساله دیگر نه رود. باید آرمانهای شهید مزاری را به شکل حقیقی آن پیاده نمایم. ما نباید از شعار وحدت ملی سو استفاده نمایم. وبنام وحدت ملی کوچی ها را بسوی مناطق مسکونی و کشت زار های هزاره ها بفرستیم و اگر آنها مانع شد٬ بگویم وحدت ملی را شما خدشه دار می نمایید. راه ها و پلانهای باید سنجیده شود٬ که وحدت ملی به شکل حقیقی آن پیاده گردد. تا زمانیکه طبقه حاکم و محکوم٬ بی عدالتی٬ نابرابری٬ تعصب کور نژادی و مذهبی و جهالت از بین نرود٬ وحدت ملی تحقق نخواهد یافت.

مزاری شهید با ترسیم خط های استوار با خون خویش٬ خود را فانوس راه ما بسوی یک کشور آزاد٬ آباد و مترقی نموده است. و حال بر ماست٬ که خون شهدا را به حدر ندهیم و آن را پاس بداریم. افغانستان خانه مشترک تمام اقوام ساکن در آن است. و باید در راه ثبات٬ آبادانی و امنیت دایمی آن در قدم اول از خود گذری های زیاد خصوصا از طرف برادران بزرگ ما صورت بگیرد."

در آخر مراسم محترم عزیز الله احسانی به نمایندگی از بنیاد شهید مزاری تشریف آوری مهمانان را خیر مقدم گفته و بعد از تقسم ویژه نامه نسل نو و تقویم مزین با عکس مزاری٬ مراسم ختم شد.

مراسم بزرگداشت هزاره تاون:

مراسم بزرگداشت هزاره تاون٬ که خیل عظیمی از دوستداران رهبر شهید حضرت عبدالعلی مزاری را بسوی خود کشیده بود. ساعت ۳:۳۰ دقیقه به وقت پاکستان با تلاوت کلام الله مجید با صدای دلنشین ابراهیم اوحیدی شروع شد. در این مراسم که عقیدت مندان بابه مزاری و شهدا به اندازه خیلی زیاد شرکت نموده بودند٬ در صحن علی آباد هال برگزار گردید. صحن مراسم را عکس های بزرگ و سخنان شهید مزاری زینت بخشیده بود. شرکت تعداد زیاد استادان مکاتب٬ سیاسیون٬ انجمن ها٬ داکتران٬ فرهنگیان٬ دانشمندان٬ هنرمندان٬ شاگردان مکاتب "دختران و پسران" و عده زیادی از دوستداران راه حقیقت مراسم را معنویت و یک پارچگی بخشیده بود.

بعد از تلاوت کلام الله مجید مقاله خوانان محترم هر یک محمد حسین حسنی٬ نظیره کریمی و حمیدالله عطایی مقاله هایشانرا به ترتیب به خوانش گرفتند. بعد محترمه ظاهره احمدی شعرش را نثار روح والای بابه مزاری کرد.

آقای حسن رفعت اولین سخنران این مراسم بود. وی بعد از تسلیت گفتن شهادت رهبر شهید و یاران با وفایش به تمام ملیت های ستمدیده و محروم در ادامه با بیان اینکه تاریخ بشریت شهید مزاری را بخاطر آرمانهای بلند انسانی اش هر روز روشنتر از دیروز بیاد می داشته باشد٬ ادامه داد: " شهید مزاری چون آرمان و هدفش در راه آسایش بشریت است. هر روز پر فروغ تر می شود. مردم ما در طول تاریخ بجز بدبختی٬ فقر٬ توهین٬ تحقیر٬ رنج٬ ظلمت و تاریکی چیزی دیگری را نه دیده است. خود را تاجک و یا پشتون گفتن مردم ما در گذشته و تا حتی حال شاهدی بر ادعای ماست. ملیت های که در افغانستان زندگی می نمایند٬ حق دارند٬ که تمام شان با حقوق مساوی و بدون توهین و تحقیر به یکدیگر در کنار هم زندگی نمایند. بدون آزادی و حقوق اجتماعی یکسان٬ زندگی معنی ندارد. فریاد مزاری برای برابری٬ عدالت اجتماعی و وحدت ملی بر اساس عدل است. و این فریاد٬ فریاد بشریت و انسانیت است. متاسفانه امروز دولت مداران از شعار وحدت ملی سو استفاده می کنند. آنها وحدت ملی را یک ابزار برای سوار شدن بر مردم مظلوم افغانستان نموده اند. کوچی ها را می فرستند بالای کشت و کشت زار های مردم و اگر کسی مانع شد٬ می گویند شما وحدت ملی را خدشه دار می کنید. امروز وظیفه ماست٬ که در ردیف دشمنان مزاری نباشیم. خون مزاری را دشمنان بشریت و آزادی ریختند. ما باید با بدست گرفتن سلاح علم و دانش٬ اقتصاد پیشرفته٬ فرهنگ اصیل خود٬ خط سرخ مزاری را دامه دهیم. و در مقابل دشمنان٬ علم ستیزان٬ جهل پروران و متعصبین ایستاده شویم."

بعد از سخنرانی آقای رفعت٬ شاگردان یکی از مکاتب سرود زیبای شانرا اجرا نمودند. آقای احمد علی کهزاد "سکرتری اطلاعات حزب هزاره دموکراتیک پارتی و ناظم منطقه" دومین سخنرانی بود٬ که به ایراد سخن پرداخت. وی بعد از تسلیت گفتن یاد آور شد٬ که کوچکترین اشتباهات در جریانات سیاسی٬ بزرگترین ضربات را بر پیکر یک جامعه وارد می کند. در جلسه پشاور زمانیکه بعضی از برادران ما از حقیقت چشم پوشیدند و هزاره ها را فقط ۲ فیصد شمردند٬ سبب شد که استاد مزاری موضع گیری نماید. و برای احقاق حقوق ملت اش دست به کار شود. نتیجه مبارزات شهید مزاری بود٬ که امروز مردم ما به اندک حقوق شان رسیده اند. امروز اگر آرزوی صلح و ثبات را در افغانستان داریم و می خواهید٬ که تاریخ جنگ های خانمانسوز دوباره تکرار نشود٬ باید حقوق مسلمه تمام ملیت ها افغانستان در نظر گرفته شود. پلان گذارن یک کشور زمانیکه می خواهند برای اقتصاد٬ تعلیم و تربیت٬ احیا و انکشاف٬ صحت٬ ارتش و غیره مصارف بودجه اختصاص دهند٬ اولا باید نفوس حقیقی را بدانند. متاسفانه در افغانستان کتله عظیم از مردم تا هنوز نا دیده گرفته شده است. و تقسیمات اداری به اساس نفوس بنا نهاده نه شده است. ولایتی وجود دارد٬ که فقط ۳۰۰۰۰ هزار نفر جمعیت دارد٬ مگر از بودجه مختص شده برای یک ولایت استفاده می کند. در کنار همین ولایت ولسوالی های وجود دارند٬ که نفوس شان به مراتب بیشتر از چندین ولایت می باشد٬ ولی ولسوالی اند. و فقط بودجه مختص شده برای یک ولسوالی را دریافت می کنند. و با این بودجه نا چیز نمی شود٬ در راه تعلیم٬ تربیت و آبادنی وطن کاری کرد. افغانستان٬ که امروز پارلمان دارد. باید خواست های مردم از پارلمان انعکاس یابد. و این زمانی امکان پذیر است٬ که مردم ما خواست هایشانرا مطرح نمایند. و از نمایندگان شان در پارلمان بخواهند٬ که تقسیمات اداری به اساس نفوس صورت بگیرد. امروز ما باید در اذهان جوانان خود سوالهای جدید را خلق نمایم. دیگر زمان نشستن و تشکر نمودن از دولت بخاطر رسمی نمودن مذهب ما گذشته است. دولت با رسمیت بخشیدن به مذهب ما کدام لطف نکرده است. فقط حق تلف شده ما را داده است. امروز ما باید از دولت خواهان یک کمسیون انتخابات مستقل و آزاد٬ تقسیم بندی دوباره ادارات به اساس نفوس باشیم. مبارزات شهید مزاری به ما همت و غیرت داده است. و ما به استاد مزاری افتخار می نمایم. به راستی اگر ما خط مزاری را به شکل حقیقی آن ادامه دهیم. همانطوریکه تا هنوز از مشکلات ما گره گشوده است. در آینده نیز راه گشای چالش های فراروی ما خواهد بود.

بعد از آقای کهزاد٬ محترم حاجی زمان توکلی آخرین سخنران این مراسم بزرگ بود. وی در سخنانش عامل عمده بدبختی ها را در طول تاریخ تعصب کور٬ جهالت و تنگ نظری مذهبی دانست. به گفته وی در زمان عبدالرحمان٬ وی بر ضد مردم بی دفاع مااز تعصب کور مذهبی استفاده نمود. عبدالرحمان از قریه قریه بر ضد مردم ما فتوای کفر بودن جمع آوری کرد. و همینطور طالبان نیز از تعصب کور مذهبی استفاده نموده و رهبر فرزانه ما را به شهادت رساند. تازه ترین جنایت متعصبان کور مذهبی به شهادت رساندن صدای رسای مردم ما شهید حسین علی یوسفی در همین شهر بود. سوال اینجاست وظیفه ما چیست؟ حالا ما چه کنیم؟ آیا خون شهدا را مثل خون مطهر و پاک امام حسین تریاک برای فریب و خواب دادن مردم بسازیم؟ و روح اصلی آرمانهای و اهداف آنها را از یاد ببریم. در ادامه آقای توکلی اضافه نمودند٬ که متاسفانه امسال مثل سالهای گذشته بزرگداشت یکجا و متحدانه برگزار نه شد٬ که این مسله بسیار قابل تاسف و اندیشه است. ما باید از خون شهدا سو استفاده نه کنیم و حرمت خون شهدا را پاس بداریم. با آگاهی دادن به مردم و بالا بردن بینش سیاسی آنها ما باید از خون شهدا بطور احسن استفاده نمایم.

بعد از سخنرانی٬ آخرین سخنران مراسم محترم حاجی زمان توکلی یک سرود دیگر توسط شاگردان یکی از مکاتب اجرا شد. در ادامه محترم عزیز فیاض ارادت و احترام اش را به بابه مزاری و شهدا با تقدیم نمودن یک پارچه شعر ادا نمود. و در آخر مراسم چهاردهمین سالگرد بابه و دوستانش غیورش با خواندن پیام خانواده شهید ابوذر توسط برادر زاده اش فرهاد به پایان رسید.

شما میتوانید نظرات خودرا درباره این مطلب دراینجا بیان کنید.

راه پاک شهدا پر راهرو و یادشان گرامی باد!

مطالب دیگر

+ نوشته شده در ۱۳۸۷/۱۲/۲۶ساعت 20:7 توسط عبدالله رفیعی |

هزاره پیوند

بزرگداشت از چهاردهمین سالگرد شهادت بابه مزاری در شهر کویته - پاکستان

پیوندهای روزانه

نوشته های پیشین

آرشیو موضوعی

نویسندگان

پیوندها